kak izan: nana.. nana de keje ta? tolong akak bole?
nana: yup, tolong pe kak?
kak izan: tolong turun bawah, bagi benda ni kat en.hisyam
nana: en. hisyam kat mne?
kak izan: kat lobby belakang, tempat biasa dia tunggu tu, bole ea?
nana: ha oke-oke
saya pun bergerak turun, setibanya dibawah...
pon.. pon. pon..
(mak dato' tayah la hon en. hisyam oi, terkejut den ni ha)
nana: sori ta perasan en. hisyam kat sini, nah, akak bagi
en. hisyam: arini saya bawak kereta MD, ha terima kasih, awak tunggu sini kejap bole?, tunggu dalam kereta, saya malas nak matikan enjin, saya nak pegi kat kereta saya nak amek barang jap
nana: ha oke
en.hisyam: lock k nanti
saya pun masuk kedalam kereta, duduk diam-diam, sambil tangan mengetuk-ngetuk peha, tetiba tersedar kain tersepit kat luar, so saya pun buka balik pintu sebab nak tarik kain masuk, tetiba dela pasangan suami isteri ni lalu, boleh dia mengumpat saya, haih sabar je
si'suami: badan kecik, bawa kereta besar, tak padan lansung
haih pakcik ni carik gadoh pulak, suka hati aku la, aku nak naek kereta apa (bcakap dalam hati macam kereta tu sendiri punya), panas je masa tu, naseb baek aircond kereta MD tu kuat, almaklomlah kereta mahal,mahu terbang bulu-bulu hidung semua, pak cik tadi tu memang carik pasal, suka hati saya lah kan, yang ta agak-agak tu, boleh pulak dia cakap masa saya tengah bukak pintu, nak melintas tu melintas jela, sebok jage tepi kain orang pulak, kang mati kena langgar baru tahu, tak lama kemudian en. hisyam tiba, dan saya pun beransur naik ke pejabat.
pengajaran dari cerita ini: pandanglah kekiri dan kekanan jika mahu melintas bukan pandang kain orang sebab sebok nak jagenya
No comments:
Post a Comment
Meh celoteh, jangan cakap belakang, tak baik